Dwadzieścia pięć lat „Odgrywanych Kapsli” na scenie!

Wszystkie miejsca były zajęte w niedzielę 26 listopada w kinoteatrze „Gwiazda” podczas spektaklu teatralnego pt. „Łyżki i księżyc”. Wyjątkową okazją do świętowania tego wieczoru była 25. rocznica utworzenia wronieckiej grupy teatralnej „Odgrywane kapsle”.

Z tej okazji Wroniecki Ośrodek Kultury wydał pamiątkowy album podsumowujący 25 lat działania grupy „Odgrywane kapsle”. Grupa została założona w 1998 r. z inicjatywy nauczycieli polonistów Zespołu Szkół nr 1 we Wronkach – Ilony Fudali i Roberta Dorny. 7 listopada tamtego roku uczniowie zaprezentowali w kinoteatrze „Gwiazda” program poetycko-muzyczny „Rozmyślania pana Cogito”. Z upływem czasu grupa obrastała w piórka i nabierała profesjonalizmu. Dzięki temu udawało się zdobyć przychylność nawet bardzo wymagających dysponentów praw autorskich z USA. W efekcie „Kapsle” z powodzeniem wystawiły przynajmniej kilka spektakli, na które normalnie decydują się zawodowe i uznane grupy teatralne. Niektóre spektakle można było obejrzeć we Wronieckiej Telewizji Kablowej. W 2012 r. grupa stała się sekcją Wronieckiego Ośrodka Kultury.

– Od 25 lat nieustannie zastanawiam się nad fenomenem tego teatru. Jak to się dzieje, że tym wszystkim młodym ludziom chce się poświęcać naprawdę wiele, żeby w nim uczestniczyć – powiedziała Ilona Fudali i chwilę później dodała: – Odpowiedź jest tylko jedna: to magia teatru.

W międzyczasie wymieniła ile dni i nocy zabrało przygotowanie najnowszej wersji spektaklu „Łyżki i księżyc”, w tym ustawianie dekoracji i kolejne próby. Zdarzało się im kończyć o drugiej-trzeciej w nocy i zaczynać o dziewiątej rano następnego dnia.

Ilona Fudali podziękowała wszystkim instytucjom, firmom-sponsorom, rodzicom i rodzinom aktorów. Nie wymieniała ich imiennie, gdyż lista dobroczyńców i przyjaciół przez 25 lat zrobiła się niezwykle długa. Wystarczy wspomnieć, że przez koło teatralne w tym czasie przewinęło się około trzystu osób, które zagrały w trzydziestu tytułach. Doliczono się 60 premier. Najstarsi stażem aktorzy występują w „Odgrywanych Kapslach” od 2003 r. Od początku istnienia grupa pokazywała swoje spektakle w Białośliwiu, Biezdrowie, Chojnie, Czarnkowie, Kwilczu, Lutomiu, Międzychodzie, Obornikach, Obrzycku, Szamotułach, Stęszewie, Sulęcinie, Wartosławiu i Wrocławiu.

– Dla nas absolutnie każda pomoc jest bardzo ważna. Czy to jest wypożyczenie rekwizytu, przywiezienie kogoś na próbę, czy nawet miły post na Facebooku, to dla nas nieocenione wsparcie – dodała Ilona Fudali. – A największym sukcesem jest nasza publiczność. Bilety na nasze spektakle rozchodzą się szybko do ostatniego miejsca.

Gratulował jej Robert Dorna, dorzucając swoje spostrzeżenia: – Jako ojciec-założyciel czuję się trochę niezręcznie. Z jednej strony jestem bardzo wzruszony i dumny, a z drugiej strony trochę smutny, jak sobie uświadamiam, że to ćwierć wieku temu było. Fenomen „Odgrywanych Kapsli” polega na magii teatru, ale bardzo specyficznej. Ta grupa to jest po prostu niesamowita forma relacji tych ludzi, którzy występują na scenie i zawsze od 25 lat dają z siebie wszystko i pokazują to, co mają w sobie najlepszego. Po drugiej stronie tej relacji są tysiące widzów, którzy podczas spektaklu czują szczerość i jakość, przekonują się, że świat jest piękny i wartościowy.

Ilona Fudali poprosiła na scenę obecne na widowni osoby, które kiedykolwiek występowały w „Odgrywanych Kapslach” – do gratulacji i wspólnego zdjęcia. A potem wszystkich zaproszono na okolicznościowy tort czekający w holu kinoteatru.

RB

(RKaps47)

Ilona Fudali powiedziała pół żartem pół serio, budząc wybuch wesołości: – Jest jeszcze jeden niewątpliwy sukces naszego teatru: że jeszcze nie pozabijaliśmy się wszyscy. Cóż, nieraz zdarza się, że podczas prób ostro lecą iskry…

 

 

Co odgrywały „Odgrywane Kapsle”?

1998

„Rozmyślania pana Cogito”

„Ballady i romanse”

1999

„Lekcja języka polskiego” (fragment „Ferdydurke”).

2000

Sławomir Mrożek „Indyk”

Gabriela Zapolska „Moralność pani Dulskiej”

2001

Jerzy Szaniawski „Dwa teatry”

2002

Henryk Ibsen „Dzika kaczka”

2003

William Shakespeare „Sen nocy letniej”

Charles Dickens „Opowieść wigilijna”

2004

Mikołaj Gogol „Rewizor”

2005

Friedrich Dürrenmatt „Wizyta starszej pani” (w wersji Ilony Fudali pt. „Wizyta, czyli sprawiedliwość za miliard”)

2006

Pierre Beaumarchais „Wesele Figara”

2007

George Bernard Shaw „Pigmalion”

2008

Michał Bałucki „Dom otwarty”

2009

Elmer Rice „Maszyna do liczenia”

2010

Jan Drda „Igraszki z diabłem”

2011

Jan Drda „Zapomniany diabeł”

2012

Karol Wojtyła „Przed sklepem jubilera”

Michael Frayn „Czego nie widać”

Ilona Fudali „Czas czerwieni”

2013

Marian Hemar „Piękna Lucynda”

Nahum Tate, Henry Purcell „Dydona i Eneasz”

Charles Dickens „Opowieść wigilijna” (musical w 10. rocznicę premiery)

2014

Malina Prześluga „Bleee”

2015

Emil Zegadłowicz „Łyżki i księżyc”

Oscar Wilde „Dzikie (Wild-e) historie”

Marta Guśniowska „A niech to gęś kopnie”

Marta Guśniowska „Baśń o grającym imbryku”

2016

Katherine de Savino „Ciemne sprawki naszej babki”

„Robakolandia” (na motywach „Robaków” i „Pajęczyny” Grzegorza Śmiałka)

Francis Weber „Kolacja dla głupca”

2017

Ken Ludwig „Księżyc nad Buffalo”

Marta Guśniowska „O wampirze W.”

Oscar Wilde „Upiór rodu Canterville’ów”

2018

„Wampir vs Upiór” (autorskie połączenie sztuk „O wampirze W.” i „Upiór rodu Canterville’ów”)

2019

Maurice Hennequin, Pierre Veber „Pani prezesowa”

2022

Neil Simon „Per procura”

2023

Marta Guśniowska „Brak sensu, aniołek, żyrafa i stołek…”

Guillaume Mélanie „Lady Oscar”

 

Foto: Ilona Fudali powiedziała pół żartem pół serio, budząc wybuch wesołości: – Jest jeszcze jeden niewątpliwy sukces naszego teatru: że jeszcze nie pozabijaliśmy się wszyscy. Cóż, nieraz zdarza się, że podczas prób ostro lecą iskry…