Malarstwo Krzysztofa Kąkolewskiego

O wystawie malarskiej Krzysztofa Kąkolewskiego mogliśmy napisać kilkanaście dni temu. Nie po raz pierwszy i pewnie nie ostatni sztuka przegrała z „bieżącymi sprawami”, których większość z nas jest niewolnikiem. Na otwarciu wystawy okazało się jednak, że nie wszyscy są od polityki uzależnieni. Według obecnego na otwarciu redaktora Libery obejrzeć malarstwo Kąkolewskiego przyszła spora grupa ludzi. O fenomenie prac Kąkolewskiego pisaliśmy wielokrotnie. Na otwarciu wystawy nie byłem, bo nie lubię zgiełku. Obrazy zobaczyłem kilka dni później. No i co? Jestem oczarowany. Mogę to skomentować tylko tak. Mimo, że Krzysztof jest już „starym” malarzem to widać w jego sztuce ciągły progres. Ot malarskość podniesiona do 10. potęgi. Nie radzę pytać ile to kosztuje… chyba, że macie na boku trochę kasy. Za cały komentarz autora prac niech wystarczy to co napisał w katalogu wystawy: „Zawsze zakładam, że mogę się mylić, dlatego jestem pewny tego co robię. Nic nie muszę, dlatego mogę, a wtedy chcę. Nigdzie nie potrzebuję dotrzeć, dlatego mam prawo błądzić. Tęsknota każe mi malować. Szukam uczuć porozrzucanych w przestrzeni wspomnień. Podążam za intuicją tracąc kontakt z rzeczywistością, by zyskać z sobą. Płynę, przeciekam ze stanu w stan. W tej podróży pomaga mi muzyka. Z nią dryfuję, jej się poddaję”.

WAG

Krzysztof Kąkolewski

Szczegóły w dzisiejszej gazecie